Ik barst weer van de verhalen. Er is ook wel weer zo het nodige gebeurd deze week. Afgezien van dat ik op school me een slag in de rondte werk om soms 3 groepen tegelijk te bedienen, gebeurt er thuis
ook van alles, daar is het verhaal van Lafie, een kitten van een week of 4 nu. Hij /zij is geboren uit een kat die is komen aanlopen en omdat de familie katten 'niet zo leuk' vinden is de moeder
ergens bij de luchthaven gedropt en het andere katje bij Peter en Nancy, mocht deze kleine gats wel blijven omdat Rose, dochter des huizews hem zo leuk vond, nou hij werd ziek, huidaandoening dus wij
Rose en ik woensdag na school met hem vaar de veterinarian. Hij moets blijven en wij weer terug naar huis, op de heen weg hadden we al een ernstig ongeluk gezien met een zware truk met oplegger, die
een boom naast de weg was ingeschoven, terug waren ze met takelwerkzaamheden bezig en dat gaf een enorme verkeerscrisis, want verkeer regelen hebben ze geen kaas vangegeten. Wel een blik militairen
opgetrokken met zwaar geschut, maar die liepen zich alleen maar rot te lachen om alle matatu's die toch nog probeerden te passeren. De chaos was enorm, over de chauffeur van de truk durf ik niet na
te denken. Enfin we zijn thuis gekomen en vandaag moest 'Lafie' opgehaald, maar Rose had slecht geslapen en was dus niet te bewegen. Ik alleen daarheen en met een krijsende kat in een box die ik
mocht lenen naar huis, maar die moest vandaag nog terug gebracht worden. Nou het zal mij benieuwen, want mij werd gevraagd voor de kosten van het vervoer te zorgen. Dat ging mij nu net iets te ver,
want ik had al aardig gedokt bij die dierenarts. Daarna lekker met Willem en Leah naar Nyali-beach, Pikzwarte luchten boven zee geweldig, wat regen ook, maar de zee was heerlijk. eerst alleen een
stuk langs het strand gelopen, later nog met Willem, leuke gast van 23 oid. Met hem en Danielle ga ik de laatste week van april nog naar Msambweni in 't zuiden en voor een weekend en dan van woensdag
tot zaterdag naar Lamu in 't noorden. We hebben dan een week schoolvakantie en dan begint de tijd op te schieten. Verlang ook wel weer een beetje naar huis. Maar vermaak me voorals nog ook goed.
Hoewel de leefstijl best lastig is af en toe. Dan zeg je pole pole tegen jezelf en komt alles van zelf goed. Ik hoop, dat deze verhalen een beetje te hebben zijn en anders vertel ik het later nog wel
eens in 't echt. Liefs voor ieder van mij Kadzo/Ineke
Reacties
Reacties
elly en rob
16 apr. 2011, 20:00
sommige mensen kunnen zeggen dat het leven saai is; dat gaat in ieder geval niet voor jou op. je maakt weer van alles mee!
Grappig dat je op dezelfde plek komt waar Annelie ook heeft gewerkt.
veel succes me je werk! Plezier hoeven we je niet toe te wensen: dat heb je al genoeg!
maeta
18 apr. 2011, 06:40
IK NEEM ME PET VOOR JE AF,LEUL DAT JE HET ALLLLEMAAL ZO SPRTIEF OPNEEMT.
IK SNAP WEL DAT JE AF EN TOE WEL NAAR HUIS VERLANGT.ENIG JE TE VOLGEN IN AL DAT JE DOET.
dIKKE ZOEN....MAETA
Germen en Janny
19 apr. 2011, 21:58
Alweer een heel verhaal. Je leven is bijna een stroomversnelling.
Hier alles prima. Op 15 april is onze kleinzoon geboren. Hij heet Jitze Germen, Opa trots als een pauw dus.
Groetjes.